Bu vatan topragin kara bagrinda
Sira daglar gibi duranlarindir.
Bir tarih boyunca onun ugrunda
Kendini tarihe verenlerindir ...

Tutusup kül olan ocaklarindan,
Sahlanip,köpüren irmaklarindan,
Hudutlarda gaza bayraklarindan,
Alnina isiklar vuranlarindir ...

Ardina bakmadan yollara düsen,
Simsek gibi çakan sel gibi cosan,
Huduttan hududa yol bulup kosan,
Cepheden cepheyi soranlarindir ...

Ileri atilip sellercesine,
Gögsünden vurulup tam ercesine,
Bir gül bahçesine girercesine,
Su kara topraga girenlerindir ...

Tarihin dilinden düsmez bu destan,
Nehirler gazidir daglar kahraman,
Her tasi yakut olan bu vatan,
Can verme sirrina erenlerindir ...

Gökyay ’im ne yazsan ziyade degil,
Bu sevgi bir kuru ifade degil,
Sencileyin hasmi rüyada degil,
Topun namlusunu görenlerindir ...

 Orhan Sefik Gökyay